دانههای ذرت شامل پریکارپ میوه به علاوه پوشش بذر است که به آن کاریوپسیس گفته میشود که در گیاهان علفی معمول است و کل دانه به نام بذر خوانده میشود. چوب وسط بلال در ساختار، شبیه میوه چندتایی (میوه مجتمع) است اما تک تک میوهها (دانهها) هرگز با یک توده نیامیختهاند. دانهها به اندازه نخود هستند و به صورت ردیفهای منظم بر روی یک جسم سفید مغز مانند، قرار گرفتهاند که بلال را تشکیل میدهد. در یک بلال بهطور معمول ۶۰۰ دانه قرار دارد و طول آن میتواند ۷ اینچ (۱۷۸ میلیمتر) باشد. رنگ آنها متفاوت و شامل سیاه، آبی خاکستری، بنفش، سبز، قرمز، سفید و زرد است. در هنگام تبدیل به آرد، عملکرد ذرت نسبت به گندم بسیار بالاتر است و سبوس بسیار کمتری دارد. این آرد پروتئین گلوتن گندم را ندارد، بنابراین انواع نانها را با خاصیت پف کردگی کم درست میکند. یک واریته ژنتیکی که قند بیشتر و نشاسته کمتری را در بلالها ذخیره میکند به عنوان سبزی مصرف میشود و ذرت شیرین نامیده میشود. ساقههای نابالغ ذرت یکآنتیبیوتیک قوی به نام ۲و۴-دی هیدروکسی-۷-متوکسی-۱و۴-بنزوکسازین-۳-یک (DIMBOA) را در خود ذخیره میکنند. DIMBOA یک عضو از گروه هیدروکسامیک اسید (که به نام بنزوکسازینوئید نیز شناخته میشود) است که به عنوان یک دفاع طبیعی در مقابل تعداد زیادی از آفات شامل حشرات، قارچها و باکتریهای بیماریزا بهشمار میرود. DIMBOA در گیاهان علفی مشابه نظیر گندم نیز یافت شدهاست. ذرت جهش یافتهای که فاقد DIMBOA است به حمله شتهها و قارچها بسیار حساس است. DIMBOA همچنین باعث مقاومت نسبی ذرت نارس به آفت سوراخکننده ذرت (از خانواده Crambidae) میشود. وقتی ذرت بالغ و رسیده میشود سطح DIMBOA و مقاومت به سوراخکننده ذرت کاهش مییابد. ذرت به علت وجود ریشههای سطحی به خشکی حساس است، در مقابل کمبود عناصر خاک مقاوم نیست و در صورت وجود بادهای شدید، ریشههای آن از خاک بیرون میآید.
نقد و بررسیها0
هنوز بررسیای ثبت نشده است.